دوران دوران پيشروي مقاومت ايران است!

دوران دوران پيشروي مقاومت ايران است!

عبدالرحمن مهابادي، نويسنده و تحليلگر سياسي

در گرماگرم پروسة نمايش انتخابات رژيم و به كرات شاهد بوديم كه مقامات درجه اول رژيم ايران نه تنها به موضوع ”امنيت انتخابات” فراخوان مي‌دادند بلكه به حضور فعال مجاهدين در جامعه و به‌خصوص فعاليتهاي تبليغي آنها در تهران و ساير شهرهاي ايران اذعان نموده و به نيروهاي خود هشدار و آماده‌باش مي‌دادند.

اين حجم از واكنشهاي رژيم نسبت به حضور فعال نيروهاي مجاهدين خلق (كه همواره براي مقامات رژيم مترادف ترس و وحشت آنها از ”بازآمدن” آنها به داخل ايران، بعداز انتقالشان از عراق به اروپا است) شگفت‌آور و در عين حال گام جدي و جديدي از جانب اين هماورد اصلي رژيم عليه تماميت رژيم ملاها است.

رژيم ايران هيچ سالي نبوده كه مدعي نشده باشد كه اين نيروي اصلي اپوزيسيون ايران تمام شدند! در عين حال هيچ سالي هم نبوده كه آنها را تهديد اصلي خود اعلام نكرده باشد و براي نابودي آنها بودجه كلان هزينه نكرده باشد.

تا در عراق و تحت محاصره رژيم ايران و عوامل جنايتكارش بودند، تمام امكانات خود را بكار گرفت كه آنها را به طور كامل قتل عام كند و نگذارد حتي يك نفر از آنان سالم عراق را ترك كند. از حملات زميني و موشكي و رواني گرفته تا انواع و اقسام توطئه‌هاي سياسي و قانوني و غارت اموال و دارايي‌هاي آنان.

در سطح بين‌المللي نيز از زد و بند با دولتهاي مماشاتگر براي نامگذاري آنها در ليستهاي تروريستي و محدود كردن فعاليتهاي آنها و بلوكه كردن دارايي‌هايشان گرفته تا به‌كارگيري برخي جريانات و سازمانهاي مزدور عليه آنها.

اما به حق مي‌توان اذعان به حضور فعال آنها در ايران توسط مقامات اين رژيم در جريان نمايش انتخابات اخير را، از نشانه‌هاي پاياني حاكميت ملاها به شمار آورد. زيرا مجاهدين توانسته بودند با اتكاء به هواداران خود و حقانيت آرمان و مشي سياسي خود نام خود را از كليه ليستهاي سياه تروريستي در جهان خارج و با پايداري پرشكوه در عراق و خروج پيروزمندشان از اين كشور توانستند با پرداخت بهاي سنگين و حضور فعال در داخل ايران خواب‌هاي شيرين چندين ساله مقامات رژيم را آشفته و ديگربار در ميهن خود به تكثير اشرف(1) بپردازند و بيش از هر زمان ديگر براي رژيم تبديل به خطر بالفعل گردند.

اين اعلام حضور مجاهدين در داخل خاك خودشان، كه بعداز كسب پيروزي‌هاي چشمگير در صحنه ديپلماسي و بين‌المللي در يك سال اخير صورت گرفت، نخستين نتيجه‌اش را مي‌توان در شقه كردن رژيم ديد. به اين معني كه، مجاهدين با حضور فعال خود در پروسه نمايش انتخابات اخير  در ايران و فعال كردن پرونده دادخواهي زندانيان قتل عام شده سال 1988 كه به دنبال گردهمايي سالانه مقاومت در ماه ژوئيه 2016 صورت گرفت توانستند اين كيس را به موضوع اصلي در صحنه نمايش انتخابات رژيم بدل كنند. نسل كشي زندانيان در سال 1988 به قدري در داخل ايران تاثير گذاشت كه علي رغم گذشت بيش از 30 سال از آن، دادخواهي خون اين شهيدان عامل انگيزش و پتانسيل اجتماعي عظيمي در جامعه و همچنين منفوريت ابراهيم رئيسي به عنوان كانديد رياست جمهوري و در نتيجه تبديل به يكي از عواملي گرديد كه خامنه اي عليرغم خواسته خودش، كه با تمام قوا براي آن تلاش كرد، نتوانست او را صندوق بيرون بكشد.

اكنون با شكست علي خامنه‌اي در نمايش انتخابات كه بر آن بود با نشاندن ابراهيم رئيسي بر كرسي رياست جمهوري، رژيم خود را يك پايه كند. رژيمِ شقه شدة بعداز نمايش انتخابات به طور مضاعف ضعيفتر شده و مسير براي گسترش و اعتلاي فعاليتهاي مقاومت ايران و به ميدان آمدن عنصر اجتماعي براي شكستن طلسم اختناق هموارتر شده و آنچنان پتانسيلي در جامعه ايجاد كرده كه توان پيشروي‌ در جهت تغيير رژيم حاكم بر ايران در دسترس قرار گرفته است.

پاورقي:

(1)    قرارگاه اشرف پايگاه اصلي مجاهدين در استان ديالي عراق كه در يك توطئه كثيف رژيم ايران و طرف‌هاي مماشاتگر به تعطيلي كشانيده شد و مجاهدين قول دادند بجاي آن 1000 اشرف در سراسر ايران خواهند ساخت.

@m_abdorrahman